Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Δημοσιονομική Διαχείριση και Ευθύνη».

Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Δημοσιονομική Διαχείριση και Ευθύνη».

Παρακαλείται ο Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Θεόδωρος Καράογλου, να λάβει το λόγο

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα το νομοσχέδιο που αφορά τη δημοσιονομική διαχείριση και ευθύνη, ένα νομοθέτημα που έρχεται ως συνέχεια ανάλογης νομοθετικής πρωτοβουλίας της προηγούμενης Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, μία συνέχεια που αφορά την νομοθετική, διαρθρωτική αναμόρφωση, ως προς την κατάρτιση και εκτέλεση του Προϋπολογισμού, που ξεκίνησε, όπως είπα και πιο πριν, επί των ημερών της δικής μας διακυβέρνησης.

Έρχεστε, λοιπόν, τώρα εσείς σήμερα, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., με καθυστέρηση αρκετών μηνών και καταθέτετε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο που στην ουσία είναι μέρος της διαρθρωτικής αλλαγής του προϋπολογισμού, απαραίτητης από πολλούς διεθνείς οργανισμούς, παραδείγματος χάριν, τον ΟΟΣΑ. Συνεπώς, η Νέα Δημοκρατία ως ένα αξιόπιστο, σοβαρό και υπεύθυνο Κόμμα, κρίνει θετικά το προτεινόμενο νομοσχέδιο, γιατί γίνεται μία προσπάθεια να συνεχιστεί η διαρθρωτική αλλαγή που είχε ξεκινήσει από τη δική μας Κυβέρνηση. Σε αντίθεση, λοιπόν, με το δικό σας Κόμμα, σε αντίθεση με τη δική σας μικροκομματική αντίληψη του όχι σε όλα, εμείς λέμε ναι σε θετικές πρωτοβουλίες και τασσόμεθα θετικά υπέρ μιας νομοθετικής πρωτοβουλίας που έχει αρκετά θετικά στοιχεία, τα οποία αφορούν τη βελτίωση των δημοσίων οικονομικών, τις διαδικασίες κατάρτισης και εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού και γενικά την εδραίωση ενός αξιόπιστου δημοσιονομικού πλαισίου.

Δεν μεμψιμοιρούμε, δεν  ισοπεδώνουμε τα πάντα, δεν απαξιώνουμε την προσφορά του πολιτικού κόσμου και των πολιτικών κομμάτων, αντίθετα αναγνωρίσαμε λάθη και παραλείψεις του παρελθόντος, κάναμε την αυτοκριτική μας και τώρα καταθέτουμε τις προτάσεις μας και ασκούμε την κριτική μας, πάντα καλοπροαίρετα και εντός του θεσμικού αντιπολιτευτικού μας ρόλου, πάνω σε ένα σημαντικό νομοσχέδιο που αφορά μία από τις θεμελιώδεις αλλαγές, αυτή της δημοσιονομικής διαχείρισης και της θέσπισης δημοσιονομικών κανόνων και αρχών για τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος.

Σε αντίθεση με εσάς, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είστε αυτοί που πεντέμισι χρόνια Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, δεν ψηφίσατε ούτε ένα νομοσχέδιο που ήρθε εδώ στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, είστε αυτοί που αποκρύψατε την αλήθεια από τον ελληνικό λαό προεκλογικά, που καταφύγατε σε λαίλαπα φορολογικών βαρών εναντίον και σε βάρος των Ελλήνων πολιτών, που προχωρήσατε σε μία πρωτοφανή περικοπή θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών, απορυθμίσατε και δεν μεταρρυθμίσατε τη ζωή των πολιτών, στραγγαλίσατε οικονομικά τα ελληνικά νοικοκυριά, ανατρέψατε στην κυριολεξία τον προγραμματισμό των φορολογουμένων Ελλήνων πολιτών και φανερώσατε το σκληρό και ανάλγητο πρόσωπό σας που μόνο σοσιαλιστικό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

Κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η αλήθεια είναι ότι δεν επιδείξατε κοινωνική ευαισθησία, ότι δεν σεβαστήκατε τον μόχθο των απλών πολιτών, ότι δεν υπηρετείτε με την πολιτική που ασκείτε τις αρχές της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης και δεν νοικοκυρεύετε το κράτος και το δημόσιο, αλλά δυστυχώς το οδηγείτε σε αναρχία και ασυδοσία. Αυτή δεν είναι πολιτική με επίκεντρο τον πολίτη, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά είναι μία ανεύθυνη πολιτική, χωρίς πυξίδα και συγκεκριμένη κατεύθυνση που δυστυχώς οδηγεί αποδεδειγμένα τον ελληνικό λαό στον κατήφορο.

Όσον αφορά το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, όπως ανέφερα και στην αρχή της εισήγησής μου, είναι μία θετική νομοθετική πρωτοβουλία που συνεχίζει στον συγκεκριμένο τομέα την πολιτική μας και αυτό είναι το ευχάριστο και το αισιόδοξο. Όμως, υπάρχουν σημεία τα οποία χρήζουν περαιτέρω βελτίωσης και ζητήματα, τα οποία απαιτούν επεξεργασία και περαιτέρω συζήτηση, έτσι ώστε το νομοσχέδιο που σήμερα συζητούμε να φέρει τα θετικά αποτελέσματα που όλοι μας προσδοκούμε και να ανάγει το δημοσιονομικό πλαίσιο της χώρας μας σε ένα άλλο βελτιωμένο επίπεδο, αξιόπιστο και βιώσιμο.

Κατ' αρχήν τονίζετε, κύριε Υπουργέ, στην εισηγητική έκθεση ότι η Κυβέρνησή σας για πρώτη φορά θεσπίζει γενικές αρχές για τη διαχείριση των δημοσιονομικών της Γενικής Κυβέρνησης. Επιχειρείτε δηλαδή να χαρακτηρίσετε το παρόν σχέδιο νόμου ως καινοτομία τη στιγμή που η αρχή αυτή αποτελεί μια από τις βασικότερες αρχές που διέπουν τον κοινοτικό προϋπολογισμό και διατυπώνεται ρητά στο άρθρο 274 της Συνθήκης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που αποτελεί άλλωστε και ευρωπαϊκό μας δίκαιο. Μην παραποιείτε λοιπόν και μην διαστρεβλώνετε την πραγματικότητα.

Όποιος δεν γνωρίζει και δεν έχει μελετήσει το παρόν νομοσχέδιο, ενδεχόμενα θα θεωρήσει ότι πρωτοτυπείτε και ότι αναλαμβάνετε μια σημαντική πρωτοβουλία. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι έτσι, αφού η θέσπιση γενικών αρχών -και μάλιστα της συγκεκριμένης- αποτελεί επιταγή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μάλιστα δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για ορθολογικότερη αξιοποίηση των δημόσιων πόρων και αποτελεσματικότερη λειτουργία του κράτους.

Έρχομαι τώρα σ' ένα από τα άρθρα, το οποίο ανάγεται σε ραχοκοκαλιά του παρόντος νομοθετήματος και το οποίο αντιβαίνει τους νόμους αλλά ακόμη και το Σύνταγμα της χώρας μας.

Με το άρθρο 3 ενισχύετε σημαντικά το ρόλο του Υπουργού Οικονομικών, παρέχοντάς του ευρύτατες αρμοδιότητες. Ο Υπουργός Οικονομικών δηλαδή, μεταξύ όλων των άλλων αρμοδιοτήτων του, θα συντονίζει, θα εποπτεύει και θα διαχειρίζεται τους προϋπολογισμούς των φορέων, των νοσοκομείων, των ασφαλιστικών ταμείων, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. Θα έχει τη δυνατότητα να άρει αποφάσεις και να βάζει βέτο σ' αυτές που διογκώνουν τις δαπάνες του προϋπολογισμού και θα διαχειρίζεται τα οικονομικά της Γενικής Κυβέρνησης.

Με άλλα λόγια, κύριε Υπουργέ, ανάγετε τον εκάστοτε Υπουργό Οικονομικών σε ρυθμιστή της πορείας του κράτους. Του παρέχετε υπερεξουσίες, που είναι σε αντιδιαστολή με το Σύνταγμα και μετατρέπετε το Υπουργείο Οικονομικών σε υπερυπουργείο.

Δεν καταλύετε το Σύνταγμα με το παρόν άρθρο; Δεν ακυρώνετε άλλους συναδέλφους σας Υπουργούς, ακόμη και αυτόν τον ίδιο τον Πρωθυπουργό; Προφανώς και τα κάνετε όλα αυτά. Άλλωστε το άρθρο 82 του Συντάγματος στην παράγραφο 2 ρητά αναφέρει ότι: «Ο Πρωθυπουργός εξασφαλίζει την ενότητα της Κυβέρνησης και κατευθύνει τις ενέργειές της, καθώς και των δημοσίων γενικά υπηρεσιών για την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής μέσα στο πλαίσιο των νόμων.

Είναι, λοιπόν, ηλίου φαεινότερον ότι ο Πρωθυπουργός είναι και πρέπει να είναι αρμόδιος για την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής και όχι ο Υπουργός Οικονομικών, τον οποίο εσείς με το νομοσχέδιο αυτό στην ουσία χρήζετε ως ένα μίνι πρωθυπουργό. Όχι μόνο δημιουργείτε υπερυπουργούς Οικονομικών, αλλά τους δίνετε και τη δυνατότητα εποπτείας ελέγχου και διαχείρισης των προγραμμάτων που ασκούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλους διεθνείς οργανισμούς.

Απαξιώνετε την αρμόδια αρχή που ελέγχει τα ευρωπαϊκά προγράμματα, την Επιτροπή Δημοσιονομικού Ελέγχου και μεταβιβάζετε τις αρμοδιότητες που αφορούν το Ε.Σ.Π.Α., παραδείγματος χάρη το επιχειρησιακό πρόγραμμα αλιείας και άλλα, στον Υπουργό Οικονομικών. Πού αποσκοπείτε μ' αυτή σας την κίνηση, κύριε Υπουργέ;

Το ανησυχητικό επίσης στο παρόν σχέδιο νόμου είναι το γεγονός ότι, ενώ με το άρθρο 3α ορίζονται αναλυτικά οι δημοσιονομικές αρμοδιότητες και ευθύνες του κάθε Υπουργού και γενικότερα των επικεφαλής των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, εν τούτοις παραλείψατε να ορίσετε κυρώσεις σ' αυτούς που συνεπάγεται η πλημμελής άσκηση και παράβαση των καθηκόντων τους ως προς τους κανόνες και τις κατευθύνσεις του προϋπολογισμού.

Σαν μην έφθαναν όλα αυτά, κύριε Υπουργέ, προχωρείτε σε μία ρύθμιση πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα, καθώς εισάγετε δια της πλαγίας οδού οικονομικούς μάνατζερ στο δημόσιο. Με άλλα λόγια αυτό που μας δηλώνετε είναι ότι σε κάθε υπουργείο θα υπάρχει ένας διευθυντής, ένας προϊστάμενος οικονομικών υπηρεσιών.

Τίθεται, λοιπόν, εύλογα το ερώτημα αν τα άτομα αυτά θα είναι δημόσιοι υπάλληλοι ή θα μπορούν να τοποθετηθούν σ' αυτές τις θέσεις και μη δημόσιοι υπάλληλοι. Εδώ υπάρχει ένα σοβαρό νομικό ζήτημα, το οποίο αν τελικά ισχύσει, θα επιφέρει και ουσιαστικές αλλαγές στον υπαλληλικό κώδικα.

Το πρωτοφανές, βέβαια, είναι ότι οι συγκεκριμένοι μάνατζερ θα μπορούν να αγνοήσουν τους προϊσταμένους τους στην ιεραρχία και θα λογοδοτούν απευθείας στη Βουλή. Θα αγνοούν δηλαδή τους Υπουργούς, τους Υφυπουργούς, τους αρμόδιους γενικούς γραμματείς, τους διευθυντές των υπηρεσιών τους, τους υπηρεσιακούς δηλαδή διευθυντές και θα απευθύνονται απευθείας στην Εθνική Αντιπροσωπεία. Αυτό αν δεν λέγεται υπέρβαση ιεραρχίας -για την ακρίβεια ο ορισμός της υπέρβασης της ιεραρχίας- τότε πώς αλλιώς μπορούμε να το ονομάσουμε, κύριε Υπουργέ;

Ένα άλλο σημείο στο οποίο δεν δώσατε τη δέουσα προσοχή, είναι ότι απαξιώνετε πλήρως την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, τη γνωστή σε όλους μας ΟΚΕ, ο ρόλος της οποίας είναι συνταγματικά κατοχυρωμένος από το άρθρο 82 του Συντάγματος, μιας επιτροπής που διατυπώνει γνώμες και καταθέτει προτάσεις για την οικονομική και κοινωνική πολιτική της χώρας.

Γενικότερα εισηγείστε αλλαγές με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αλλά ακόμα δεν έχουμε δει κάποιο συγκεκριμένο σχεδιασμό, χρονοδιάγραμμα ή οργανόγραμμα, έτσι ώστε το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και οι εμπλεκόμενοι φορείς να ανταποκριθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σ' αυτές.

Πώς θα υλοποιηθούν όλα όσα προτείνατε, χωρίς την κατάλληλη υποδομή, υποστήριξη, εκπαίδευση, προσωπικό; Έχετε κάνει κάποια σχετική προετοιμασία; Και αν την έχετε κάνει, ποια είναι αυτή; Μυστικό το κρατάτε; Δεν πρέπει υπεύθυνα να ενημερώσετε τη Βουλή και δι' αυτής τον ελληνικό λαό για το τι ακριβώς έχετε κάνει;

Ένα άλλο ζήτημα που απουσιάζει από το πνεύμα του νομοσχεδίου είναι η μεθοδολογία και η διαδικασία καθορισμού ενός ανώτατου ορίου δαπανών. Είναι αρκετά σημαντικό, για να επέλθει δημοσιονομική αποτελεσματικότητα, το ανώτατο όριο δαπανών να προσδιορίζεται από σαφή κριτήρια συσχετισμού με το πρόγραμμα επενδύσεων και με τις κοινωνικές δαπάνες και να εγκρίνεται από τη Βουλή ή έστω από την αρμόδια Επιτροπή αυτής.

Αγαπητοί συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία έχει στον άξονά της τις αρχές της αξιοπιστίας, της λειτουργικότητας και της αποτελεσματικότητας. Θεωρούμε ότι ο δημόσιος τομέας της χώρας μας χρειάζεται αναδιάρθρωση, εκσυγχρονισμό και διαφάνεια. Αντιλήψεις και νοοτροπίες του χθες πρέπει άμεσα να σταματήσουν. Η χώρα μας μπορεί και πρέπει να εισέλθει σε μια νέα αναπτυξιακή τροχιά.

Το προτεινόμενο νομοσχέδιο, που αποτελεί και τη βούληση του κόμματός μας όταν ακόμα ήταν στην εξουσία, οφείλει να εδραιώσει και να διασφαλίσει ένα δημοσιονομικό σύστημα που θα ενισχύει τη δημοσιονομική διαχείριση και τις αρχές του δημόσιου χρήματος, έτσι ώστε η εκτέλεση του προϋπολογισμού να είναι συνυφασμένη με θεσμούς διαφάνειας, αξιοπιστίας και προοπτικής.

Η αδιαφάνεια για τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, η ασυδοσία των κρατικών λειτουργών, η σπατάλη, η γραφειοκρατία, οι υψηλές δαπάνες και τα μεγάλα ελλείμματα είναι χαρακτηριστικά τα οποία εγκλωβίζουν το δημοσιονομικό μας σύστημα να αναπτυχθεί.

Είναι η στιγμή, αν και καθυστερήσατε δραματικά, κύριε Υπουργέ, να εδραιώσουμε ένα σύστημα για τον εξορθολογισμό των δημοσιονομικών μεγεθών της χώρας, να σταματήσει να υπάρχει ένα πέπλο αδιαφάνειας και αναξιοπιστίας των δημοσιονομικών στοιχείων, των στοιχείων των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης. Μόνο έτσι μπορούμε να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία της χώρας μας και να εξοικονομήσουμε πολλαπλά οφέλη και πόρους για την πατρίδα μας.

Στα ζητήματα της διαφάνειας, της αξιοπιστίας και της εξυγίανσης του δημόσιου τομέα δεν αρκούν και δεν χρειάζονται δεύτερες σκέψεις. Οι θεμελιώδεις αλλαγές που έχει ανάγκη το δημοσιονομικό μας σύστημα δεν μπορούν να καθυστερούν άλλο.

Οι πολίτες έχουν την απαίτηση να γνωρίζουν πού και πώς δαπανάται το δημόσιο χρήμα, ποια είναι τα οικονομικά στοιχεία των διαφόρων οργανισμών και γενικότερα ποια είναι η διαχείριση του δημοσίου χρήματος. Απαίτηση όλων είναι η δημιουργία σύγχρονων δημοσιονομικών κανόνων και αρχών στη διαχείρισή του, που θα ενισχύονται από βασικές αρχές οικονομικής πολιτικής.

Λάβετε, λοιπόν, υπόψη σας, κύριε Υπουργέ, τους προβληματισμούς και τις προτάσεις μας, όπως τις καταθέσαμε, έτσι ώστε να γίνει πράξη η δημιουργία ενός υγιούς και διαφανούς δημοσιονομικού πλαισίου.

Σας ευχαριστώ πολύ.